Aunty Betty is ver in de negentig. Zij
is de zus van Pam's vader. En een speciale. Het lichaam kraakt en
kreunt, maar de bovenkamer is helemaal in orde.
Aunty Betty zorgt ervoor dat ze van
alles op de hoogte is en ze zorgt er ook voor dat iedereen het
laatste nieuws te horen krijgt. Gemiddeld eens per maand belt ze Pam
om bij te kletsen.
Vandaag had Pam de telefoon op
handsfree staan en ik kon in de verte meeluisteren.
Even een karakterschets: Aunty Betty
was teleurgesteld dat ze naar het ziekenhuis moest om haar been
verbonden te krijgen. Ze vroeg letterlijk aan de dokter waarom zij
niet gewoon naar de garage kon voor olieverversen en doorsmeren.
Het telefoongesprek vanmorgen was alsof
ik mijn eigen moeder weer hoorde. Ze kent iedereen bij naam, weet
leeftijden, aantal kinderen, verjaardagen, naam van de buren. Ze weet
wie met wie iets uitgespookt heeft, hoe hun huis er uit ziet, of hun
tuin er netjes bijligt, hoe de kinderen presteren op school (ja, ook
de kinderen van de buren). Hebben ze al een vriendje ? Zijn naam, hoe
oud hij is (veel te oud voor dat lieve kind).
Aunty Betty en Pam hadden het over
Kingsley, haar zoon. Gelukkig geen problemen daar als gevolg van het
heftige weer afgelopen weekend. Maar zo werd de boodschap niet
overgebracht. Het ging meer in de trend van:
Ik had vanmorgen Kingsley aan de
telefoon, zijn vrouw was niet thuis, die werkt in het ziekenhuis..je
weet wel.. waar ook Pietje werkt die vroeger bij ons nog de dakgoot
heeft gerepareerd toen Kees van de buren er in was geklommen en het
zaakje naar beneden kwam. Overigens Kees is nog steeds bij dezelfde
vrouw. Ze hebben drie kinderen, die moeten inmiddels ook al dik in de
twintig zijn. Pietje zie ik niet zo vaak, die heeft het veel te druk
met de zaak. Toen hij die overnam van Sjra was daar niet veel van
over. Maar hij heeft zijn zaken goed op orde, dankzij Marietje, die
heeft vroeger nog bij ons in de Schoolstraat gepoetst. Sjra is al
jaren dood.
Maar bij Kingsley was alles in orde.
Oma Netje, Mam, Aunty Betty. XXXX