Te veel vrije tijd?

De boog kan niet altijd gespannen staan en het weer is er niet altijd naar om in de tuin te werken.
Knopen in touw hebben me altijd gefascineerd. Tijd dus om daar ook eens wat aandacht aan te besteden.
Moeilijk zat om precies uit te vogelen hoe een bowline of een lanyard knot in mekaar steken, maar het begin is er.

Van l.naar r.
Monkey fist en Hangman's noose
cobraweave aan de schaar
Celtic button
Bowline
Double Eight
Lanyard knot
Single eight
Monkey fist

Actief ?

Deze blog is maar weer eens het slachtoffer van grove verwaarlozing. Niks nieuws, niks spannends, geen roddel.
Natuurlijk ben ik zelf gewoon de oorzaak, te lui om even wat te schrijven. Maar een beetje excuus is er wel te bedenken. We zijn nogal druk geweest. Drie weekends met visite. En dat betekent dus logees. Men woont hier niet "om de hoek". Als Pam d'r zus even op bezoek komt is dat een ritje van 700 km. En dat is net te ver om 's-avonds weer terug te rijden. Voor haar moeder en haar broer was het 400 km, en voor haar neef uit Sydney zelfs bijna 1500.
Ook boodschappen doen voordat iemand op bezoek komt is een beetje anders dan even naar AH of de Jumbo. Bundaberg is 100 km. Dus even van Maastricht naar Eindhoven voor nieuw frietevet.
Maar alle meerdaagse logees zijn weer naar huis en Pam en ik hebben het huis weer voor ons zelf. Druk in de weer in de tuin, de veranda planken schoongeschrobd en in de olie gezet, verlichting buiten, een laatste drain gemaakt, een oorontsteking achter de rug.
Het is hier nu duidelijk najaar aan het worden: de dagen worden korter, de avonden koeler, maar de dagen blijven lekker aangenaam rond de 27 graden.

Dit is trouwens ook niet misselijk

Een rondleiding

Na mijn experimentje met de video van de lorikeets, nu een wat langere rondleiding door ons huis.
Ik heb het filmpje op youtube geplaatst.

veel plezier.

En de lorikeets zijn er ook weer

Waar er 10 vechten om een been.....

de Bunya pine tree

Achter ons huis staat een bunya pine (een naaldboom). Behalve dat hij mooi is heb ik tot voor kort weinig aandacht aan hem besteed. Sinds een paar weken laat hij echter met regelmaat zijn vruchten vallen (vergelijk het maar met denneappels). Vanmorgen werd ik er weer aan herinnerd dat ik toch moet oppassen. Die vruchten zijn namelijk best zwaar; deze woog bijna 3 kg. Dat zijn dus bommen ter grootte van mijn voet. Hij kwam een paar meter naast me naar beneden.

De vruchten (noten) zijn eetbaar, dus dat gaan we straks maar eens proberen.

Druk bezig

Het weer is geweldig. Meestal is het tussen 11 en 4 te heet om buiten iets te ondernemen, dus dat is de tijd voor een lunch en een schoonheidsslaapje.
De vroege ochtend en late middag worden benut voor tuin werkzaamheden. Alles rond het huis begint vorm te krijgen. De drains aan de achterkant en zijkant van het huis zijn klaar, de sleuven bekleed met "geofabric" (dat moet de fijne grond erbuiten houden) een drainbuis op de bodem , dan de rest gevuld met grof grind, de geofabric eroverheen gevouwen en tenslotte alles afgewerkt met nog een laagje grof grind.
De keerwand aan de achterkant is klaar, de grond erachter aangevuld en beplant. Alles is afgedekt met houtsnippers om vocht vast te houden en onkruid een beetje te remmen.
Aan de voorkant ziet het er ook al een stuk beter uit.
In de komende weken hopen we een flinke lading "blue metal" (gebroken graniet)  te krijgen die dan de oprit en het terras achter het huis moet bedekken.

Er staan weer een aantal plaatjes in het fotoboek van februari.

Overigens....Mam zou trots op ons zijn: permanent uitzicht op de katholieke kerk aan de achterkant en aan de voorkant kijken we uit op de protestantse. Als dat geen inspirerende omgeving is....