10 februari, heb ik jullie laten wachten?

Wat een maand. Opwindend, leuk, spannend, en nog een heleboel meer.
Het belangrijkste was, zonder meer, het bezoek van Mayke met haar pappa en mamma. Dit is wat je noemt een droom-baby. En ze spreekt al uitstekend Nederlands, dialect, Engels en Australisch: Ze speelt en mompelt met een glimlach tot het moment dat ze honger heeft en naar bed wil. Dan is er geen misverstand mogelijk, ze krijst tot ze haar fles krijgt. Zo simpel is dat.
We hebben een gouden tijd gehad samen. Hoewel de overstromingen onze plannen een beetje door mekaar hebben gegooid. De kids en wij hebben genoten.
Even voor de goeie orde, in Mt. Perry hebben we geen last gehad van de overstromingen en de cycloon.
Vorige week hebben we van CEM in Brisbane weer afscheid moeten nemen. Pam en ik zijn nu weer terug in de Perry en zijn druk aan de gang met de tuin. Er moet een keerwand gebouwd worden en de aanplant gaat starten. Phew, dat is zweten op mijn ouwe dag. Die hardhouten palen zijn nog altijd loeizwaar, de gaten in de grond moeten cm voor cm door de rotsen gehakt worden. Jep, jantje zweet. Maar....het begin is er.

Er staat een verzameling foto's in het fotoboek van Januari. Tot snel .