dat viel dus mee?

Hier is ie van kortbij. Zelfs als hij (zij?) niet gevaarlijk is: Als dat over je gezicht wandelt heb je schoon ondergoed nodig.
Is overigens niet gevaarlijk of giftig, gewoon indrukwekkend mooi.
Voor zover ik kan ontdekken, een Eriophora Transmarina.

zaklamp

We hebben het kerstweekend bij familie in Brisbane doorgebracht. Traditiegetrouw goed van eten en drinken, maar nu zijn we weer veilig terug op ons eigen stekje.
Een van de redenen om 's-savonds een zaklamp mee te nemen is dat je ook op ooghoogte verrassingen kunt tegenkomen. Een zaklamp maakt de boel goed zichtbaar.

Hier loop je dus liever niet in het donker tegenaan. Een web van ruim een meter doorsnede en een vuistgrote spin. Nan, dit is er een voor jou.
Op de achtergrond: Val.

Kamerplanten ?

Nee hoor, gewoon tuinplanten. En de regen van de afgelopen dagen heeft ook onze planten goed gedaan. Een paar jaar geleden zijn we (Pam dus ..) begonnen met het verzamelen van stekken en scheuten . Die hebben we in potten en bakken van huis naar huis verhuisd, vooruitlopend op het bouwen op ons eigen plekje. Op die manier hebben we een flinke collectie bijzondere tuinplanten verzameld die stuk voor stuk een klein fortuintje waard zijn. Bijkomend voordeel: ze zijn al redelijk volwassen. We hebben afgelopen week eens grof geteld: als we de prijs in de tuincentra er naast leggen staat er nu toch voor een dikke $2000. Sjacheren blijft toch leuk.

Wat is frezen?

Deze is voor Mieke:
Ik heb een bovenfrees bemachtigd en daar kun je dus mee frezen. Maar Mieke vroeg zich af wat frezen is.
Hier is een simpel voorbeeldje. Ik moest mijn speeltje toch uitproberen. Een frees maakt gleufjes en randjes in allerlei breedtes, dieptes en profielen, afhankelijk van het frees-bitje dat je in de machine stopt.

Een standaard voor de visitekaartjes van Pam.

Overigens is wel duidelijk dat de kogellagers van de frees vervangen moeten worden. Die gieren als een turbine en lopen heet. Ze zijn inmiddels in bestelling.

Twee dagen regen en.....

De crocus explosie na twee dagen regen. Maandag was er nog geen crocus te zien, de regen van dinsdag en woensdag bracht daar verandering in. Gewoon in het "wild" , het hele dorp is wit en roze.

Mazzeltje

Jim en Wendy hebben besloten om hun hele hebben-en-houden te verkopen, een caravan aan te schaffen en te gaan rondtrekken door Australie. Jim is een "builder", zeg maar aannemer/bouwvakker en heeft nogal wat spulletjes in zijn schuur. Ik heb een prima bovenfrees kunnen bemachtigen met een kistje bits. Nieuwprijs voor de frees is zo'n $200, elk bitje rond de $20. Mijn tweedehands prijs: $20 alles bij mekaar.

Pelikaan

Ik had hem weer eens in mijn vingers: mijn vulpen.
Ik heb hem in Maastricht gekocht bij MEVRI, bijna 40 jaar geleden toen ik bij de Gemeente Geleen werkte.  Zo ongeveer elk belangrijk document in mijn leven is met deze pen ondertekend. De laatste keer was in Auckland, New Zealand: mijn eigen visum voor Australie. De geboorteakten van mijn kinderen, koop- en verkoopakten, hypotheken, belastingaangiften,  bezwaarschriften naar de Belastingdienst, arbeidscontracten en ontslagbrieven, de huwelijksakte van Maartje en Jan Andries en ook mijn eigen huwelijksakte twee jaar geleden zijn ondertekend in Royal Blue of Zwart uit een glazen potje Parker Quink.
Mijn Pelikaan verdient een bijzonder plekje. Vandaar het nieuwe logo van deze blog.

Lelies

Allemaal tegelijk in bloei. In de keuken, in het gangetje naar de slaapkamers en in de badkamer.

Het huis van de buren

De eigenaresse van het stuk land naast het onze heeft besloten om zelf ook te gaan bouwen. Beter gezegd: een huis neer te laten zetten. Vanuit Biggenden (zo'n 150 km hier vandaan) op een dieplader, in twee stukken. Vandaag arriveerde de eerste helft. De klus wordt uitgevoerd door een firma uit Bundaberg die gekscherend  "Stiefbeen en zoon" genoemd wordt. Hun uitrusting is navenant, maar het werkt.

en Vuur

Hoe krijg je het bedacht. Gisteren een post over water, vandaag kwam de "Rural Fire Brigade" vuurtje stoken.

De vrijwilligers van de locale brandweer moeten ook oefenen en op het stuk land naast het onze lag een fikse stapel rommel. Een en een is twee : elke brandweerman is een niet-veroordeelde pyromaan, dus de hens erin. Een lekker kampvuurtje bij zonsondergang.

Water

Drinkwater is een schaars goed in grote delen van Australie. Ook wij hebben een fikse watertank (10.000 L) in de voortuin en daarin vangen we het water op van het dak van ons huis. Pas als de tank vol is stroomt de rest weg naar de greppel langs de straat.
Om goed gebruik van dat water te kunnen maken zijn wat voorzieningen nodig: Een pomp, een controller, en een hoop extra leidingen.

Het werkt als volgt: De badkamer en keuken zijn direct op de gemeentelijke drinkwaterleiding aangesloten. Die krijgen dus altijd schoon drinkwater. Het toilet, de wasmachine en de buitenkraan aan de achterkant van het huis zijn echter aangesloten op een aparte leiding. Die krijgt zijn water van een controler op de pomp onder het huis. Zodra we bijvoorbeeld de wasmachine gebruiken zal de pomp automatisch starten en tankwater naar de wasmachine pompen. Als de tank leeg is schakelt de controller naar "drinkwater" en krijgt de wasmachine dus ook gewoon leidingwater.
Zo lang er dus regenwater in de tank beschikbaar is wordt dat water gebruikt om te wassen en voor het toilet.
Gisteren heb ik een aftakking gemaakt om ook de voortuin te kunnen sproeien met tankwater. Weer een klusje klaar.

Gaatje boren

Ready to go. Loopt (boort...) als een zonnetje.
De werkbank aangepast. Een verlaagde zijtafel gemaakt zodat lange stukken geboord kunnen worden terwijl ze op de werkbank rusten.
Als ik al een kolomboor zou aanschaffen, zou ik "waarschijnlijk" een kleiner exemplaar hebben uitgekozen. Maar deze was gratis en voor niks. Sterk genoeg om dwars door mijn "split posts" te boren.
Lekker nauwkeurig en handig.
Tot zover de kolomboor en de King Parots. Op naar mijn volgend project.

Kolomboor

Kadootje: kolomboormachine. Net te tillen met twee personen. Een beetje roest, een rotte kabel. Maar met wat schuurpapier, staalborstel en kruipolie binnen de kortste keren weer draaiend.

Ik schat dat ie zo'n 40 jaar oud is, uit de tijd van "onverwoestbaar".
En natuurlijk kwamen mijn vriendjes helpen schoonmaken.

Bobbejaan of Booubyjan ?

Ik heb altijd gedacht dat Bobbejaanland vast verbonden is met Lichtaart in Belgie. Maar nu begin ik toch te twijfelen waar de echte "roots" van dhr. B. Schoepen liggen.
Het zou zomaar kunnen dat dat tussen Kilkivan en Gayndah is in Queensland.

Knutselen

Hebben jullie nog niet genoeg van de King Parrots ? Ik niet !
En knutselen in je eentje is ook maar saai.

Houtzagerij, op z'n Australisch

Zaterdagmorgen in Bullyard, een klein gehucht ten westen van Bundaberg. Een presentatie van oude machines, tractors, auto's enz. Een prachtige verzameling gerestaureerde, werkende old-timers.
Voor wie zich wel eens heeft afgevraagd hoe je planken en balken zaagt van een boomstam:
dit is de "Aussie-way". Men neme een 4 cylinder automotor, een stevig frame, een zaagblad van ca. 1 m doorsnee, verhoogde wielen. En bediend wordt het gevaarte in korte broek, blote voeten en zonder gehoorbescherming. De Arbeidsinspectie zou trots zijn.
Ik heb een filmpje op Youtube gezet.

What doesn't kill us, makes us stronger

Dit bedoel ik nu met het klimaat in Queensland

Een werkbank buiten? Hier kan het als je maar wat bescherming tegen de zon hebt.
Zo ziet het er dus nu uit.

Ik heb overigens alle "schuurtjes-plaatjes" in een apart album gezet. (zie rechts-boven).

Mijn eerste

Tot vandaag was ik er nog geen in het wild tegengekomen. Maar hier is ie dan:

Mijn eerste koala. Langs de kant van de weg, in een Ironbark. Nieuwsgierig mij in de gaten houdend.
Ik kon niet korterbij komen, dus met deze foto moeten jullie het maar doen.
Overigens: denk niet dat een wilde koala een knuffeldier is. Normaal gesproken eindigt een poging tot aaien of knuffelen in een bezoek aan het ziekenhuis om een paar fikse "halen" van zijn klauwen te laten hechten.

Dutje

Lekker hoor, zo'n middagdutje.

Een bewolkte dag vandaag, 26 graden en een beetje wind. Dekentje rond de blote benen en dan zaag ik makkelijk een uurtje kapot in mijn hangmat.

Life in the Australian Army

Text of a letter from  a kid from Eromanga to Mum and Dad. (For Those of you not in the know, Eromanga is a small town, west of Quilpie in the far south west of the Queensland Outback)   Dear Mum & Dad, I  am well. Hope youse are too. Tell me big  brothers Doug and Phil that the Army is better  than workin' on the station - tell them to get  in bloody quick smart before the jobs are all  gone! I wuz a bit slow in settling down at  first, because ya don't hafta get outta bed  until 6am. But I like sleeping in now, cuz all  ya gotta do before brekky is make ya bed and  shine ya boots and clean ya uniform. No bloody  horses to get in, no calves to feed, no troughs  to clean - nothin'!! Ya haz gotta shower though,  but its not so bad, coz there's lotsa hot water  and even a light to see what ya doing!   At brekky ya get cereal, fruit and eggs  but there's no kangaroo steaks or goanna stew  like wot Mum makes. You don't get fed again  until noon and by that time all the city boys  are buggered because we've been on a 'route  march' - geez its only just like walking to the windmill in the bullock paddock!!  This  one will kill me brothers Doug and Phil with  laughter. I keep getting medals for shootin' -  dunno why. The bullseye is as big as a bloody dingo's arse and it don't move and it's not  firing back at ya like the Johnsons did when our  big scrubber bull got into their prize cows before the Ekka last year! All ya gotta do is  make yourself comfortable and hit the target -  it's a piece of piss!! You don't even load your  own cartridges, they comes in little boxes, and  ya don't have to steady yourself against the  rollbar of the roo shooting truck when you  reload!  Sometimes ya gotta wrestle with the city boys and I gotta be real careful coz they break easy - it's not like  fighting with Doug and Phil and Jack and Boori  and Steve and Muzza all at once like we do at  home after the muster. Turns out I'm not a  bad boxer either and it looks like I'm the best  the platoon's got, and I've only been beaten by  this one bloke from the Engineers - he's 6 foot  5 and 15 stone and three pick handles across the  shoulders and as ya know I'm only 5 foot 7 and  eight stone wringin' wet, but I fought him till  the other blokes carried me off to the boozer.   I can't complain about the Army - tell  the boys to get in quick before word gets around  how bloody good it is. Your loving  daughter, Susan

Kleurrijk

Het blijft een feestje als onze gevleugelde vriendjes binnenwippen voor hum portie zonnebloempitten. Twee lorrekeets -de brutaaltjes- en Jimmy, onze vaste King Parrot.

Binnen was geen plaats

Wat is een schuurtje zonder werkbank? Niks toch. Maar mijn schuurtje is maar klein en bedoeld als opslagruimte. Een groot voordeel van het wonen in Queensland is het klimaat. Behalve als het regent kun je het hele jaar door overdag buiten bezig zijn. Dus heb ik buiten een werkbank gebouwd. 4 poten in de beton en het werkblad gemaakt van een oude pallet. Een beetje rustiek maar zeker functioneel. Weer een goeie bestemming voor de ironbark split-posts. Die werkbank staat er over 25 jaar nog !

David

Mount Perry heeft zijn eigen politiepost. Bemand wordt de post door Senior Constable David Rofe. David woont met zijn vrouw en drie kinderen in een huis vlak achter de politiepost. Ik mag hem wel. Als je hem nodig hebt is hij altijd bereid.

Niet iedereen in het dorp denkt daar hetzelfde over. David is nogal strikt. Hij staat regelmatig te "posten" met zijn blaaspijpjes en dat heeft een aantal inwoners voor kortere of langere tijd het rijbewijs gekost na een bezoek aan de pub. Ook te hard rijden, of het niet dragen van  de veiligheidsgordel kan kostbaar zijn als David op pad is.
De vorige politieman in Mt. Perry was uit een ander hout gesneden. Ken nam je autosleutels in beslag als je een drankje te veel op had, hij bracht je dan in de politieauto thuis. Kon je de volgende dag de sleutels weer komen ophalen op kantoor en hij knipperde niet met zijn ogen als dat betekende dat je 10 km moest lopen.

Gereedschap gezien? Deurtje dicht.

Nog een grendel, een likje verf links en rechts, en klaar is kees.

Slangen in Australie

Australie kent ongeveer 140 verschillende slangen. Daarvan zijn er 12 potentieel dodelijk. Daarnaast zijn er nog zo'n 30 zeeslangen. Dus het is nog erger dan jullie dachten?
Fout ! Een beetje relativeren is wel op zijn plaats.
De Australische slangen zijn erg schuw. Als ze kunnen, gaan ze aan de haal.
Sinds 1980 zijn er in Australie 41 mensen overleden als gevolg van een slangenbeet. In 24 gevallen wordt de "King Brown Snake" verantwoordelijk gehouden. De "Tiger Snake" in 8, en de rest waren de "Death Adder" , de "Rough Scaled Snake" en de "Taipan"

De King Brown Snake

In ruim de helft van de gevallen gebeurde het door per ongeluk op de slang te stappen. De remedie is simpel: stevige schoenen als je door het gras loopt, luidruchtig wandelen, een zaklamp in het donker en kijken waar je loopt.
In 8 gevallen werd de dodelijke beet uitgedeeld terwijl iemand de slang vast had (niet doen dus), in 5 gevallen toen iemand de slang wilde doden (ook niet proberen dus).
Blijven een 6-tal gevallen over die waarschijnlijk onvermijdelijk waren (dat is 1 elke 5 jaar).
Ter vergelijking: In de USA overlijden PER JAAR 7-12 mensen als gevolg van een slangenbeet. Even rekening houdend met het aantal inwoners (USA 300 miljoen- Australie 20 miljoen), dan betekent dit dat de kans op een dodelijke slangenbeet in de USA ruim drie keer zo hoog is.
Ik heb ook moeten wennen aan de gedachte. Maar het valt inderdaad reuze mee. Als je een beetje uitkijkt heb je geen problemen.
En wil je echt slangen vermijden, ga dan beslist niet op vakantie naar Sri Lanka, India en Zuid Afrika, daar is de kans op problemen een veelvoud van die in de USA en Australie.

Het werk ligt niet stil hoor

Gisteravond werden de multiplexplaten geleverd om opbergschappen van te zagen.
Vanmorgen dus met de cirkelzaag en de decoupeerzaag aan de gang. Al zeg ik het zelf, het begint er op te lijken.

Een passant?

Vannacht is er blijkbaar "iemand" door mijn voortuin geglibberd. Aan de richting van de sporen te zien is ie alleen maar op doortocht geweest.

En de deur

Een deur is er ook.
Een extra paal in de grond, een deurframe gemaakt van resten hout, een stevige schoor, twee scharnieren, een dorpel. Volgende week bekleden met ....? Waarschijnlijk multiplex. In het gat naast de deur past het laatste stuk golfplaat dat is overgebleven van de zijwanden.

Backburning

Om ongecontroleerde bosbranden te voorkomen worden branden aangestoken. Op die manier wordt alle brandstof opgeruimd. Eeen goeie trainings-gelegenheid voor Rural Fire Fire Brigades. Er waren een aantal ploegen aan het werk vanavond. Altijd een spectaculair gezicht, vooral zo vlak voor je huis.

Het dak

Het dak zit er ook op.
Tijd voor planken, en dan een oplossing bedenken voor de deur.

Het schuurtje ...episode 15

Vanmiddag worden de dakplaten geleverd, dus morgen kan ik daarmee starten.
De zijwanden zitten er op en ik ben intussen bezig met de steunen voor de opbergplanken.

Zondagmorgen

Zonsopgang bij de Bingara Sugar Cane Mill. De lucht nog heiig van de verdampende dauw en de rook van alle verbrandde suikerriet.

Het is oogsttijd voor suikerriet.Het gebied rond Bundaberg is van oudsher een van DE suikerriet producenten. Er zijn hier dus een aantal suikerfabrieken die het riet verwerken. Om het oogsten te vergemakkelijken wordt de zaak eerst "in de fik gestoken" om alle overtollige blad kwijt te raken. Dat levert spectaculaire branden op.
Uit de rietstengels wordt de suiker gewonnen. Van de overblijvende "pulp" (de melasse) maakt men in Bundaberg de in heel Australie bekende "Bundaberg Rum" beter bekend als "Bundie"

Het schuurtje

We hebben maar een paar dagen stilgezeten wat het schuurtje betreft. Gisteren arriveerde de balkjes die ik nodig had voor de zijwanden (treated pine=rot- en termieten bestendig).

Dus: het frame is klaar. Boven en onder rondom balkjes om de golfplaten tegenaan te schroeven. De verticale balkjes zijn om straks aan de binnenkant beugels tegen te schroeven voor opbergplanken.
Alles netjes haaks en "in het lood".

Na het weekend verder.

Dit weekend zijn we in Bundaberg. Het werk aan het schuurtje ligt dus een paar dagen stil.
Gisteren toch maar besloten om de achterste twee palen wat dieper in de grond te graven en de vloer wat beter horizontaal te maken. Twee balken aan de zijkant, 3 stalen "top hats" vastgeschroefd. Het dakframe is klaar en netjes vierkant. Volgende week het dak erop en dan de zijwanden.

Voortgang

En waar heb ik die kettingzaag voor nodig?

We krijgen waarschijnlijk buren. Het kan best nog wel een half jaar duren, maar toch. Ons lekkere schaduwhoekje ligt dan pal naast de oprit van de buren en van enige privacy is daar dan geen sprake meer.
Tenzij......juist: gebruik die spitposts voor een stuk rustieke schutting. Daar was ik dus gisteren aan begonnen maar toen de eerste twee palen in de grond stonden bedachten we dat we er NOG twee bij konden zetten (zie de kleine paaltjes) , een dakje erop, zijwandjes en hopla, een klein opbergschuurtje waar we zo dringend behoefte aan hebben.
Het is echter geen doen om die palen met de hand op maat te zagen.

Mijn volgend project is dus van start.

Kettingzaag

Mijn kettingzaag (-je) doet het niet meer. Eerst deed ie het nog een paar seconden, maar nu is ie met geen mogelijkheid meer aan de praat te krijgen.
Alles schoongemaakt, carburateur gedemonteerd, nagekeken en goed afgesteld, bougie idem.
Het is een goedkoop dingetje , een GMC, en eerlijk gezegd verwachtte ik er zowiezo niet veel van. Het is maar weer eens bewezen: niet bezuinigen op gereedschap.
We hadden hem besteld via internet bijna een jaar geleden en ik rekende op een hoop problemen om de zaag te kunnen retourneren.
Niks is minder waar: een emailtje naar de internet-leverancier en binnen een dag antwoord dat ik de zaag kan retourneren en ze zullen de aankoopkosten terugstorten op mijn rekening. Er zit zelfs een formulier bij om op de doos te plakken zodat ik geen verzendkosten hoef te betalen. Kijk dat noem ik service !
Deze week staat er een ritje naar Bundaberg op het programma. We moeten nodig boodschappen doen.
Ik weet al wat mijn nieuwe kettingzaag gaat worden: een Stihl MS170 Miniboss.

Back to normal

Mijn Census klus zit erop. Voor zover mogelijk de formulieren weer verzameld, netjes gebundeld. Mijn CRB (collectors record book) bijgewerkt, alle totalen verzameld. Zondagmorgen is mijn Area Supervisor alles komen ophalen.
Ik kon dus weer aan de slag met mijn normale gepruts in en om het huis. En de eerste van die klussen was de goot vlak achter het huis. Die dient om te voorkomen dat het regenwater onder het huis door stroomt.
Na de wolkbreuken in december had ik die goot al grof uitgeschept en ruw met cement bekleed. Maar dat zag er niet uit. Dus.....gisteren en vandaag een aantal kruiwagens vol cement aangemaakt en een nette goot gemaakt door een plastic regenpijp als mal te gebruiken en er cement omheen aan te brengen. De pijp er dan uithalen en dan blijft er een nette halfronde goot over. Ik ben tevreden (en Pam ook trouwens).

Een regenachtige zaterdag

Het blijft leuk, dagelijks bezoek van ons vast stelletje King Parrots. Zij (groene kop) is de brutaalste. Ze vliegt tot voor de keukendeur op de stoel en piept voor haar portie zonnebloempitten. En dan moet ik 5 minuten bij ze gaan zitten aan het tafeltje, want anders nemen de Lorrekeets het over. Die zijn een stuk kleiner maar o zo dominant. Zo lang ik er zit kunnen onze twee speciale vogels even rustig snoepen.

Taal

Tot enkele jaren geleden dacht ik dat in Australie Engels wordt gesproken. Ik weet inmiddels uit ervaring dat dat maar beperkt waar is.
Ik was aan het zoeken naar "van die haakjes", je weet wel, die kleine "dingetjes". Daar had ik er ergens "hopen" van rondslingeren.
Volgens Pam was ik dus op zoek naar "hangeruppies" , you know: those little "doovalackies" en daar moest ik er ergens "oodels" van hebben rondslingeren.
Het spookt de hele dag al door mijn hoofd en ik zit nog te schuddebuiken.

Dit is ook "fun"

Ik heb geen idee hoe die Maleisiers en Chinezen het klaarspelen. Vorige week had ik munitie besteld voor mijn katapult. Ik wilde wat zwaardere en nauwkeuriger kogeltjes. Op internet een producent in Hong Kong gevonden die zaken doet via Singapore. Vandaag gearriveerd: 3 Kg, 9,5 mm stalen kogeltjes. De keukenweegschaal vertelt me dat dat er ruim 800 zijn. Kosten $20.- er werden GEEN verzendkosten berekend. Ter vergelijking: Een pakje van 300 gram naar Nederland sturen (dat waren geen stalen kogeltjes) kostte vorige week $21.25

Die stalen kogeltjes zijn overigens serieus speelgoed. Ze gaan dwars door een bierblikje heen en dan ook door de kartonnen doos erachter die als kogelvanger zou moeten dienst doen.
Dan moet ik wel de rechtse katapult met de dubbele banden gebruiken.

Het bureau

We hebben het er al eens eerder over gehad: onze speeltjes en hun kabelverbindingen.

VOOR:

Bovenop heb ik het kabelwerk eindelijk redelijk onder controle. Vijf kabeldoorvoeren in het werkblad, drie langs de muur en eentje achter ieder laptop. er hoeven dus geen lange kabels meer van links naar rechts en andersom, over ons bureaublad te slingeren. Die kunnen er dus nu lekker onder weggewerkt worden.

NA:

Printer, print server, speakers, router, media speler, DVD speler, Wii, fax, tweede TV en onze twee laptops.

Morgen de onderkant aanpakken.