Friday, June 6, 2014

Theatre

In Australie hebben ze geen operatiekamers in de ziekenhuizen. Dat heet hier een Operation Theatre. En een theater was het. Een voorstelling van in totaal 2 1/2 uur.
Camera's in alle hoeken. Twee recht boven de tafel, daar heb ik dus regelmatig naar geknipoogd. Drie chirurgen, de jongste deed het werk, de oudste, Dr. Jason Jenkins, werd met veel respect "the boss" genoemd en hield alles in de gaten. De derde, een ongelofelijk knappe- en vriendelijke Maleisische schone met van die donkerbruine ogen gaf aanwijzingen aan de jonge chirurg en legde tussendoor alles aan mij uit. Ik heb alles kunnen volgen op een van de vele monitoren. Verder telde ik 9 verplegers, verpleegsters, anaestesist etc. Op de tribune, achter glas, nog minstens 10 koppetjes. En dit alles om 7 uur in de ochtend.
Na alle voorbereidingen kwam rond 8 uur "the boss" binnen en kon de voorstelling beginnen. Besloten werd om in de linkerlies de slagader binnen te gaan, dan naar boven in het onderste stukje aorta en dan om te draaien om aan de rechterkant weer naar beneden te komen. Door het inspuiten van contrastvloeistof werden de vaten goed zichtbaar en kon zelfs een amateur (ik dus) zien waar de vernauwingen zaten. Twee boosdoeners tussen heup en knie. Eentje van zo'n 3 cm lang en eentje zo'n 8cm een klein stukje lager. Toen werd dus "the boss" geraadpleegd. Gaan we hier met een ballon aan het werk om het vat open te drukken, of houden we hier noodgedwongen op en zullen we op een latere datum via een bypass de zaak repareren. Het antwoord was vrij laconiek: "if you manage to get the balloon through, go ahead, give it a try, we are here now". Het heeft heel wat bloed (van mij), zweet (van die jonge chirurg) en tranen (ook van mij) gekost, maar uiteindelijk kwam hij er een uur later doorheen. Ballon oppompen en de stent plaatsen (een 15 cm lange stent over beide vernauwingen) was daarna een fluitje van een cent. Alles schoongemaakt en opgeruimd en de handschoenen gingen uit. Ik kreeg een hand van de jonge chirurg. Hij was trots op het resultaat, en terecht.

2 comments:

Nan said...

Nou Jan het was dus geen eenvoudig gebeuren.Blij dat je het achter de rug hebt en nu rustig aan.Lekker in de hangmat genieten. Groeten.

Frens said...

Si, gelukkig is het goed gegaan.